„Oskar i pani Róża”- streszczenie książki Erica Emanuela Schmitta

Tytułowy bohater, Oskar, przebywa w szpitalu, gdzie powoli umiera na białaczkę. W uporaniu się z tą myślą pomaga mu tajemnicza pani Róża, wolontariuszka odwiedzająca dzieci w szpitalu. Kobieta ma za sobą karierę zapaśniczki i umie znaleźć wyjście z każdej sytuacji… Mały Oskar i ciocia Róża zaprzyjaźniają się. Któregoś razu ciocia Róża wpada na pomysł pisania listów do „Szanownego Pana Boga”i proponuje , by chłopiec potraktował każdy dzień życia jak kolejne dziesięć lat. Oskar bierze sobie do serca jej rady i każdego wieczoru pisze list, opowiadając Panu Bogu o swoich kolejnych „dziesięciu latach” życia. Bóg, którego dotąd właściwie nie znał, staje się dla niego kimś coraz bliższym .
Wśród wielu wzruszających dialogów pani Róży i Oskara jest i ten :

„ -Gdybym był Bogiem i gdybym miał takie możliwości jak On , uniknął bym cierpienia…
- Nikt nie może uniknąć cierpienia.Ani Bóg, ani ty, ani twoi rodzice, ani ja.
- No dobrze, to dlaczego cierpimy ?
-Właśnie ! Jest cierpienie i cierpienie. Popatrz uważnie na Jego twarz. Przyjrzyj Mu się. Widać po nim,że cierpi ?
- Nie , to ciekawe ! W ogóle po nim nie widać !
- Bo są dwa rodzaje bólu Oskarku.Cierpienie fizyczne i cierpienie duchowe.
Cierpienie fizyczne się znosi. Cierpienie duchowe się wybiera…
Jeśli wbijają ci gwoździe w nadgarstki i stopy ,nie masz innego wyjścia, musisz odczuwać ból.Znosisz go.Natomiast myśl o śmierci nie musi powodować bólu. Nie wiesz czymjest. Wszystko zależy od ciebie.
- A znasz ludzi, którzy cieszą się na myśl o tym,że umrą ?
- Owszem,znam. Na przykład moja matka. Na łożu śmierci łakomie się uśmiechała, niecierpliwiła się, śpieszno jej było zobaczyć ,co będzie potem.
[…] przez chwilę milczałem zastanawiając się nad tym ,co mi powiedziała …”