Święto Ofiarowania Pańskiego

2 lutego na pamiątkę ofiarowania małego Jezusa w świątyni jerozolimskiej obchodzimy święto Ofiarowania Pańskiego. Znane już w 4 wieku,później nazwane Świętem Oczyszczenia Maryi Panny.  W Polsce od gromnic poświęcanych tego dnia przyjęła się nazwa "święta Matki Boskiej Gromnicznej”. Jak nauczał bp Sofroniusz ; "Blask gorejących świec oznacza Bożą chwałę Tego, który przychodzi,[...]. Oznacza także, że trzeba nam z czystą, jasną duszą wyjść na spotkanie Chrystusa. Jak bowiem Bogurodzica, Dziewica niepokalana, niosła w swoich ramionach Światło prawdziwe[...], tak i my oświeceni jego promieniami i trzymając w ręku widoczny płomień, pośpieszajmy naprzeciw Tego, który jest prawdziwym Światłem" 

 

Gromnica powinna być wykonana z pszczelego wosku. ( żółty kolor i zapach ) Na to święto należało je przystroić np w bukszpan,susz kwiatowy czy coś zielonego. W różnych regionach Polski jest różnie. Podczas Mszy świece trzyma się zapalone, a poświęcony w kościele ogień starano się donieść do domu. Tam gospodarz powinien pobłogosławić zapaloną świecą swój dom,robiąc znak krzyża nad drzwiami i oknami i prosząc Maryję o ochronę przed wszelkimi niebezpieczeństwami. W czasie błogosławienia domu należy odmówić modlitwę maryjną np Zdrowaś Maryjo.

Gromnicę zapala się w sytuacji zagrożenia czyjegoś życia lub zdrowia i podejmuje modlitwę -najlepiej wspólnie. Należy ją zapalić także przy konającym, by miał przed oczami światłość wiekuistą oraz wzywał Maryję, patronkę dobrej śmierci. Wg wierzeń Maryja przychodzi w momencie śmierci po duszę tak omadlanej osoby.  Zapalona wówczas gromnica powinna się wypalić do końca, nie powinno się jej gasić po zgonie człowieka .